Celal Atik

Özellikle 1. Dünya ve Çanakkale Sava?? s?ras?nda ülkenin t?p e?itimi veren tek kurumu Mekteb-i T?bbiye-i Adliye-i ?ahane, hocalar?n?, ö?rencilerini cepheye yolluyor, e?itime ara vermek zorunda kal?yor, binas? ise tamamen hastaneye dönü?üyordu. Sadece cephede sava?makla kalm?yor, sava? olmad???nda ya da geride kalan k?demsiz t?bbiyeliler, direni?te bizzat çal???yorlard?. ?zmir’in i?galinin üç gün sonras?, 18 May?s 1919’da, okulda hararetli, hüzünlü konu?malar?n yap?ld???, hemen direni? gruplar?n?n örgütlendi?i bilinir.

Daha çok bahsedilecek olay, anlat?lacak konu var ancak, söylemek istedi?im ?udur;

Ülkede herkes askerdir, eli silah tutan tüm erkekler sava?tad?r. Gerçek kurumsal düzeyde tek hastane vard?r, ülkenin her yan?ndaki cephelerde tüm hekimler subayd?r, askerdir. Yaral?lar iyile?tirilir, komutan hastalar?n?, askerlerini dola??r. Hastanede, k??lada, revirde, cephede çad?rda, sava?ta. Tabip subay, iyile?enleri, tekrar silah tutabilecekleri sava?a, taburuna yollar, ‘’taburcu’’ eder.

Ba?ka hiçbir milletin, ülkenin hastanesinde, hastalar iyile?tiklerinde ‘’taburuna yollanmaz, taburcu’’ edilmez. Baz? de?erleri, ya?am?n?n içine böylesine sindirmi? ba?ka bir millet yoktur. Ba?kalar?n? bilmem ama, taburcu etti?im her hastada, gö?sümün a?lamakl? kabarmas? bundand?r.

Ordusunu, askerini, ba??ms?zl?k mücadelesini, Gazi Mustafa Kemal’ini, silah arkada?lar?n?, tüm aziz ?ehitlerini, ya?am?na böyle sindiren ba?ka bir millet yoktur. Baz? olgular?n fark?nda olmasak da her zaman, sonsuza kadar bizimle ya?ayacaklar…

??te size ‘’taburcu’’lu?un hikayesi…